In navolging van de NCK traditie, werden begin september weer de eerste trainingsritten voor het Nederlands Club Kampioenschap ploegentijdrit georganiseerd door Henri. Bij de eerste training maakte een (nog) grote groep met knikkende knieën zijn opwachting. Al met al werd er een keer of 6 getraind, waaronder een week van te voren de volledige afstand van 50km. Door natuurlijk verloop en verval bleven na de trainingsritten nog 6 man van deze groep over waaruit Henri zijn selectie voor het NCK kon maken. De gelukkigen waren Siebe, Giorgio, Paul, Jan, Jeroen en Thomas.

De weersvoorspelling voor het NCK bestond dit jaar eens niet uit stormweer met orkaanwinden, en al dan niet enigszins verheugd door de melding dat het ook nog zou kunnen gaan opklaren in de middag, verzamelde de groep zich rond 10u op de Rielerenk. De stemming was opperbest, en na een koffiestop in Hoogeveen, stonden we tegen half een in Hoogezand-Sappemeer. Het was droog en er stond niet veel wind, maar de wegen lagen nog nat. Na inschrijving en omkleden, kwamen we toch nog krap in de tijd te zitten om goed in te rijden. Een kwartiertje pezen moest hart en longen in stelling brengen voor de 50km, het voordeel was weer dat we niet lang hoefden te wachten bij de start.

De KNWU keurmeesters keken met enige verbazing naar al het carbon-schoon dat uit Deventer was meegesleept, maar uiteindelijk mocht iedereen toch starten. Even snel op de foto waarna we om 14:42 in goede volgorde konden vertrekken. Jan gaf er meteen een snok aan, maar na de eerste echte bocht reden we goed in formatie. Aangezien het nog vrij nat lag, werden de bochten met enige terughoudendheid aangesneden. We draaiden goed rond en het leek een mooi middagje te worden.

Echter na een km of 15 werd een noodkreet over de positie op de weg vanaf het kantje verkeerd begrepen, waardoor er een slinger in de groep ontstond. Paul kon het wiel van zijn voorganger niet meer ontwijken en ging ten onder, waarna Jeroen er nog eens overheen vloog. Siebe en Giorgio bleven met enige acrobatiek op de fiets, en na een korte twijfel werd de rit met 4 man voortgezet. Henri en Radboud ontfermden zich over Paul en Jeroen, en zetten enige tijd later met de auto weer de achtervolging in.

De groep was nu nog 4 groot, en dat was niet gepland, zeker niet door een valpartij. Kort na de valpartij draaide het tegen de wind in even moeizaam, maar daarna kwam het ritme er toch weer aardig in. Een groepje elite-renners kwam nog voorbij. Niet alle bochten liepen vlekkeloos, maar niemand die echt kraakte. Het laatste stuk stond er gelukkig wind mee, waardoor de combinatie hartslag max. en klinkerstukken vermeden kon worden. Toen we over de finish kwamen noteerden we een tijd van 1.08 en gemiddeld 43,3, wat goed bleek voor een 54ste plek. Dat was iets beter dan 2009, waar 1.10 goed was voor plek 56.

Het gevoel na de rit was een beetje dubbel. Paul en Jeroen baalden uiteraard stevig van de valpartij, en ondanks dat we het gevoel hadden met zijn 4-en toch nog goed door te hebben gereden, viel het resultaat een beetje tegen. Na de douche en het bezoeken van de EHBO-post, trokken we rond 17u richting Lemelerveld, alwaar we een stevige maaltijd naar binnen werkten. De sfeer was goed, en de avond werd vanaf 22u afgesloten met een waar drinkgelag in het Deventerse. Aan het eind van de avond waren we eruit: volgend jaar top 40 (minimaal!).