In de zomer ga je nog om de dag fietsen, of soms elke avond, in de winter 1 keer per week, en soms om de week. Dit weekend ben ik in Limburg en dus bij mooi maar onstuimig herfstweer een rondje (zuid) Limburg gemaakt. Het waaide er vrolijk op los. Nadeel is dat het snot dat er uitkomt nog weleens een verraderlijke slinger wil maken.

Het rondje was er tussenin, niet te lastig, maar ook niet vlak. De wind maakte het uiteindelijk toch best wel pittig, zeker met de dubbelbock de avond ervoor. Allereerst rustig naar Geulhem, en daar de Geulhemmerberg op. Vervolgens via Terblijt en Gasthuis naar Cadier en Keer, met daar een kort maar steil klimmetje. Toen binnendoor naar Eckelrade. De afdaling tussen Cadier-en-Keer en Eckelrade is kort, maar wel gevaarlijk door een erg steil stukje met een paar scherpe bochten. Gelukkig hier geen bladeren of nat wegdek.

Het klimmetje naar Eckelrade leek door de wind wel een Alpencol. Door Eckelrade en St. Geertruid naar Mheer. Hoe heet deze klim over de Mergellandroute, de Mheerderberg? Het steilste stuk haal ik krap 20. Vervolgens rechtsaf naar Mesch. Onderaan de Mescherberg rechtdoor, naar de kerk en achter het dorp langs België in, de Voerstreek. Hier was vroeger de start van de Fietschallenge. Er ligt onderhand nieuw asfalt en zelfs een fietspad. De weg loopt almaar omhoog en eindigt in een klim naar Hagelstein.

Aldaar neem ik de "scheurweg" richting de Amerikaanse begraafplaats van Henri-Chapelle. Het leek even alsof ze de weg hadden opgeknapt, maar er zitten verd*mme nog altijd gaten in als schuttersputjes, terwijl Belgische autofanaten als malloten langs mij razen. Af en toe moet je deze weg rijden om er aan herrinerd te worden waarom je er nooit meer kwam. Bij de begraafplaats zijn ze in de weer met modelvliegtuigjes, dat staat men hier meestal te doen. Mooi overzicht en uitzicht over de Voerstreek tot en met Battice.

Tot nu toe nog altijd wind uit een ongunstige richting. Maar dan linksaf in Henri-Chapelle naar Hombourg. Ik steek hier de 'heuvelrug' over naar het volgende dal en kom uit in Sippenaeken en uiteindelijk onderaan de helling in Camerig. Het is een pittige klim in de zomer, maar ook in de herfst. Ik haal krap 14km per uur op het eerste stuk. Bovenaan duurt het bijna tot aan de afdaling tot ik weer hersteld ben. Terug via Vaalsbroek, Vijlen, Mechelen en de provinciale weg Witten-Wijlre-Schin op Geul. Het laatste stuk lekker wind mee, dus dat schiet op. Goed voor de moraal. Mooi rondje, 85km in 2:48u.