In Maastricht gewoond en 6 jaar gestudeerd. En toch nooit naar de Lumiere geweest. Ook al stond het al tijden in de planning. Lumiere kwam mij ter ore en in mijn hersens had zich ondertussen (tijdens die 6 jaar) het beeld gesettled van een iet wat alternatieve bioscoop, gelegen in een of ander achteraf straatje met een zaal waar de regen door het dak drupt en alternatieve liefhebbers naar schimmige beelden van ietwat duistere en onbekende films keken. Nu had ik dit beeld al wat bijgesteld nadat mijn scriptie begeleider verklaarde een trouw aanhanger van deze locatie te zijn, alsmede een bezoek aan de website, die er toch wel verzorgd uitziet. Afgelopen vrijdag kwam het er dan eindelijk van.

De Lumiere zelf viel me erg mee, sterker nog, ik denk niet dat ik nog vaak naar de andere bioscoop in Maastricht ga. Relaxed publiek, gezellig cafe, relaxed personeel, betaalbaar, en leuke zaaltjes. En het belangrijkste: de films gaan ergens over!

De aanleiding van dit bezoek was de film Joyeux Noël, wat in het frans zoveel betekent als Prettig Kerstfeest. De film speelt zich af in een niet zo prettige setting, namelijk de loopgraven van WO I. Aangezien ik een lichtelijk fetisj heb voor oorlogsverhalen dat nog voorduurt van mijn tienerjaren was dit een logische keuze.

Deze film gaat over verzoening tussen de strijdende soldaten in de loopgraven onder de kerstster. Daartussen loopt nog een rood liefdesdraadje. De film bevat weinig geweld en probeert daarin niet realistisch de oorlog weer te geven zoals bijvoorbeeld de opening van private ryan (landing in Normandië). De film bevat enkele erg hilarische scenes, bijvoorbeeld als in niemandsland de duitse, franse, en schotse commandant op kerstochtend een kop koffie zitten te drinken bij een provisorische kerstboom. Het gevoel dat bovenkomt is: We zijn allemaal mensen, en waar slaat oorlog nou helemaal op? De film is waargebeurd en daarom is het einde waarschijnlijk ook niet vrolijk: de feestende partijen worden elk door hun eigen kamp gestraft en o.a. op transport gezet.

Deze film kon me wel amuseren, als vond ik het af en toe te zoet / te moralistisch. Er zaten enkele erg goede scenes in, maar niet de hele film houdt die kwaliteit vast.