Ook na de universiteit is er nog leven. Iedereen kan namelijk gratis of tegen een zeer geringe vergoeding gebruik maken van gast colleges, lezingen en voorstellingen, georganiseerd door de UM. Een publieke educatieve nevenfunctie van de universiteit zeg maar (zie ook website). Nu had ik daar weleens van gehoord, maar tijdens de studie vond ik het wel welletjes. Nu moest het er eens van komen. En zie daar: Een gast college over de 2de WO op woensdag.

Dit college scheen (bij aanvang) een speciale editie te zijn ivm het jaarlijks herdenken van de oprichter van de universiteit (of iets in die buurt). Dit werd ons medegedeeld door de dhr. Ritzen. Heb ik die ook eens gezien! De collegezaal was werkelijk afgeladen vol, zo vol had ik hem tijdens mijn hele studie nog niet gezien. Meesten waren studenten, zon 5% ongeveer leek me van een andere categorisering. Het college ging dus zoals gezegd over de 2de WO.

Het college was in het Engels. De voordrager was Prof. Dr. Norman Davies, een bekende geschiedkundige van Engelse komaf, schrijver van enige befaamde boeken. De nadruk/toevoeging (schijnt) vooral te liggen in het feit dat hij de ondergewaardeerde rol van Oost-Europa en Rusland in de afloop van de 2de WO benadrukt en hierover uitwijdt. Dit gebeurde dan ook in het college. Maar zoals ook weleens tijdens de studie duidelijk werd, en ik mezelf misschien qua ratio (schrijven:presenteren) een beetje herken, zijn niet alle goede schrijvers per se goede sprekers.

Met alle respect voor dhr. Davies, maar echt onder de indruk was ik niet, en veel ahaaaa momenten had ik ook niet. Nu heb ik wel een interesse voor geschiedenis, en specifiek voor WO2, dus enige achtergrond informatie had ik al, maar de voordracht bleef wel erg op de vlakte. Het punt van een ondergewaardeerde Oost-Europese rol werd wel duidelijk, maar dat stond ook al in de voorbeschrijving. Buiten het inhoudelijke gedeelte, waarover te discussieren valt, was het qua presentatie / voordracht zeker een klein fiasco.

Er zat totaal geen zg. sjwung [limburgs] in het verhaal. Af en toe was hij zelfs de draad kwijt en moest iemand hem herrinneren waar hij was. De snelheid lag onder de 2 zinnen per minuut en grapjes om het geheel een beetje op te fleuren werden minimaal gemaakt. De vragen achteraf werden niet of zeer summier beantwoord.

Dit duurde ongeveer een 1,5u. Toen werd Ritzen wakkergeschud en bedankte deze de professor voor de speech. De eer werd hiermee hooggehouden, maar voor mijn gevoel had hij ook het tegenovergestelde mogen doen. Ik vraag me af of, en zo ja, hoeveel Prof. Dr. Davies aan dit avondje Maastricht heeft overgehouden.

PS. Studium Generale treft trouwens geen blaam. Over het algemeen zijn de aangeboden zaken prima! Over 2 weken ga ik weer een avondje.